Posted by erikvanyan | Posted in Հեքիաթներ | Posted on February 5, 2021
Լինում է, չի լինում մի կնիկ։ Էս կնիկը մի աղջիկ է ունենում ՝ անունը Հուռի։ Մի ծույլ, անշնորհք աղջիկ։ Օրը մինչև իրիկուն պարապ-սարապ նստած։
Բանն ինչ կանեմ ՝ կեղտոտ է.
Բամբակը կորիզոտ է։
Մաստակ պիտի, որ ծամեմ,
Կըտերը տիտիկ անեմ,
Անցնողին մըտիկ անեմ.
Ուտեմ, խմեմ,
Մըթնի, քընեմ։
Հարևանները անունը դնում են Անբան Հուռի։ Ինչ մերն է, աղջկանը գովելով ման է գալի, լիդըր գզող, լիդըր մանող, համ խճճող, համ խճուճը հանող, ձեւող-կարող, հունցող-թխող, եփող-թափող, մի խոսքով, հուրի-հրեղեն, մատները ոսկի.